۱۳۸۶ اردیبهشت ۱۲, چهارشنبه

معلم عزیز ، روزت مبارک

امروز به مناسبت 12 اردیبهشت ، سالروز شهادت بزرگ معلم تاریخ استاد مرتضی مطهری ( ره ) که روز معلم نامگذاری شده است بچه های مدرسه ی ما برای معلمان خود به عنوان هدیه دو رکعت نماز سلامتی و شکر به جا آوردند که این بهترین هدیه برای یک معلم عاشق است .

عشق معلمی

تار و پود حیات را عشق رقم زده ، تکوین گلی در گلزار دلباختگی بوده و انسان قطره ای است از شبنم عشق .
حیات ما وقتی ارزش پیدا می کند و معنای واقعی خودش را می یابد که نفسهایمان ، فاتحان دریچه های هدف نهایی که همان قرب الهی است ، باشد . در غیر این صورت زندگی ما جان کندن و نفسهایمان مرگ تدریجی خواهند بود .
معلم آمده تا شقایق سرخ گلشن هستی گردد ، شقایقی که داغ درونش از هجر دوست نشأت گرفته و بس .
او آمده تا شهسوار پهندشت عشق و دوستی باشد ، عاشقی که شمع در مقابلش از شرم عرق بریزد و هیچ پروانه خوش بالی به خوبی او نتواند بال خویش را در آتش عشق ، نثار مقدم گرم معشوق سازد ، او آمده تا تشنه و پر امید به سوی آنکه قادر است مظروف جام خالی وی شود گام بردارد . گامی استوار و پرهیبت برای رسیدن به آنچه که هیبت نام شکوهمند عشق آفرین است . معلم آمده تا با رسیدن به آتش عشق و شعله ور شدن از آن حتی به رواق کهکشانها نور بدهد و مزین جهان گردد . او با همت و اراده باید راهی را آغاز کند که ابتدایش مرگ و انتهایش جاودانگی است ، راهی که سنگفرش آن سخت و ناهموار است . راهی پر خس و خار ، راهی که هر گامش با هزاران ترس امید ، سختی و مرارت و بالاخره تحمل و صبر یک عاشق پاکباخته همراه است .